بنتمنى نعيش لما نبيع الوحدة لو ببلاش
ساعات نتمنى مية حاجة وناخد حاجة ما نعوزهاش
بنتألم عشان ننسى، عشان بكرة ما بيسعناش
وبنعافر مع الماضى ونتعلق بحلم مجاش

أنا والليل بنشبه بعض فى الأحزان
يا ليل طول يسيع حضنك براح سكان
غريبة إن أنتى مش فارقة، غريبة يا قلبى متحمل
مفيش حاجة بقت فارقة، لا يمكن تانى هنكمل
وأهو اللى باقى حبة وجع، حبة جروح، حبة فزع
وأديك وساكت ومتحمل حلاوة روح وأهو كان جدع

بيعند فى القسى ويقسى ويكسر قلبه بالنسيان
بيكدب لما قال هنسى فى نور الشمس كان بردان
مسافر فى الطريق وحدك، معدتش طفل زى زمان
مرافق فى الطريق همك، فراق لما بدون عنوان

جواب كانت سطوره عذاب بيتلخص فى أول سطر
وحشنى وجودكوا زى زمان رجوعي لبيتنا ساعة العصر
فى حضنك منتهى اللهفة وليل قمر ونجوم زفه
ولو لف المدار لفة فى روحك شئ من العفة

أنا ندمان على فراقك
أنا درويش وفى مقامك لا عمرى تعبت من التفقير
غريبة إن أنتى لسه بعيد
غريبة إن أنتى فى المسافات كلك شغف وذكرى لناس
لا كانوا من اللى هاينينك ولا كانوا فى يوم حساد

إيه، إيه، يا، يا ليل